Mądrość wilków po polsku

Czuję wdzięczność, że wilki każą czasem tak długo na siebie czekać i mam czas na odkrywanie natury.

Elli Radinger jest zamiłowaną obserwatorką przyrody i etologiem zarazem. Porzuciła swój prawniczy zawód dla zwierzęcia, które ją zafascynowało.

Z naturą wilka szarego po raz pierwszy zetknęła się dzięki profesjonalnie odchowywanym zwierzętom instytucji Wolf Park. Fachowej obserwacji ich zachowania uczyła się w International Wolf Center, placówce współtworzonej przez Davida L. Mech'a. W latach 90-tych uczestniczyła w wolontariacie u zarania reintrodukcji wilka w Yellowstone (Wolf Project). Teraz pisze o wilku europejskim, bazując na osobistych wnioskach i doświadczeniu.

W swojej książce autorka wychwytuje istotne elementy współistnienia na podłożu drapieżnik-ofiara w kontekście wilka i zwierząt hodowlanych.

• Niechronione lub niewystarczająco chronione zwierzęta pozostawione na pastwisku stanowią łatwo dostępny zasób pożywienia dla dzikich drapieżników, z natury oportunistów (oszczędność energii, rezygnacja z kontynuowania nieefektywnego pościgu), jeśli ryzyko okazuje się zbyt duże (ofiara jest w stanie uciec, skutecznie się broni, pozostaje niedostępna, odgrodzona).
• Powodzenie polowania silnie motywuje do powrotów (próba ponownego ataku), zaś wzmocnienie sukcesem polowania warunkuje owo powracanie (nagrodzone zachowanie).
• Z reguły to farmer (lub pasterz) ma wyłączną, zasadną styczność z wilkiem jako polującym drapieżnikiem.
• Edukacja i świadomość dzikiego wilka jako drapieżnego zwierzęcia naturalnie współdzielącego z człowiekiem obszar zasiedlanego ekosystemu - ma znaczenie fundamentalne.

W bliskim otoczeniu żyje siedem wilków. Od czasu do czasu widzę, jak przechodzą koło owiec i znaczą swój rewir.

— opowiada cytowany przez autorkę niemiecki hodowca owiec świadomy, że wilki musiały wcześniej natknąć się na prawidłowo zainstalowane ogrodzenie elektryczne chroniące zwierzęta na pastwisku, zaś oznaczanie terytorium zapachem eliminuje potencjalną konkurencję (innych migrujące grupy wilcze, kontekst lokalnej populacji). —

Teraz bardzo pilnuję, żeby nikt niczego złego nie zrobił moim wilkom.

Książka Elli Radinger została zaopatrzona w praktyczny załącznik - przewodnik na wypadek planowanej wycieczki w legendarne będź popularne, pro-wilcze rejony obserwacyjne (vide park narodowy Yellowstone) oraz instrukcje postępowania na wypadek spotkania z wilkiem w Europie (dedykowane wizytom w Niemczech).

Pewnego dnia, nie tak dawno temu, pewien dobry człowiek napotkał wilka. Był zafascynowany dzikością zwierzęcia, które z namysłem spoglądało mu głęboko w oczy. Przez krótką chwilę trwali w całkowitym bezruchu, po czym człowiek zapytał: "Wiem, że masz ciężkie życie, co my, ludzie, możemy zrobić, by cię chronić?" Wilk milczał przez moment, wreszcie odrzekł: "Zapomnijcie o mnie!"

— Pier Giovanni Capellino